Etiketler:|
| kafkasya_3838 ÇOK İLGİNCİME GİTTİ.BU SİTEYE GİRMEDEN ÖNCE ÇERKEZLİĞİMİZİ YAŞATMAYA ÇALIŞAN İNSANLAR OLDUĞUNA İNANMIYORDUM.SONUNDA ÇERKEZLERİDE ASİMİLE ETMİŞLER DİYORDUM Kİ ARTIK ÖYLE DÜŞÜNMÜYORUM.SANADA ŞAHSIM ADINA TEŞEKKÜR EDİYORUM ÇÜNKÜ BANA HALEN BİR UMUDUN OLDUĞUNU GÖSTERDİN.DİL KONUSUNA GELİNCE MALESEF NASILSIN DEMEKTEN BAŞKA BİRŞEY BİLMİYORUM AMA ÖĞRENMEYE KARARLIYIM.ÇERKEZCE KONUŞMAYI BİLSEM BİR TEK TÜRKÇE KELİME DAHİ KULLANMAM NASIL BİZ TÜRKLERLE ANLAŞMAK İÇİN ONLARIN DİLİNİ ÖĞRENDİYSEK ONLARDA BİZİMKİNİ ÖĞRENSİN BENCE YANİ.BU ARADA ADIM DİLARA. |
|
|
nehusenuri Janserey SÖNMEZ yazdı KÖPRÜ Mor menekşe tadında bir sessizliğin yansımasıydı hayatlarımız.. Çürüyüp giden bir bedenden geriye kalacak hatıraların insanların beyninde bıraktığı iz ne kadar kalıcı olacaksa o kadar onemli olacağımızı düşünüp mutlu olacaktık.. Kendimiz için yasadığımızı sandığımız hayatın başkaları için anlamı çoktu..kendileri için yaşayan birileri vardı çünkü onların..peki bizim kaybolmaya yüz tutmuş geleceğimizi kurtaracak hayatlar varmı acaba?Yoksa Mezopotamya nın bize öğrettiği şekilde efendilerimize boyun eğip buda böyle olsun deyip hayatlarımızı kücük bir hediye paketine dönüştürüp ellerine mi tutuşturacağız?Öbek öbek filizlenen tomurcuklar gibi hayata merhaba diyen çocuklarımıza bırakacak bir geçmişimiz var inşaallah birde geleceğimiz olacak.Cocuklarımızın kendi dilleriyle soracakları kimim ben sorusuna hangi dilde nasıl bir cevap vereceğimizi düsündük mü hiç?Kafamızdaki ideal insan tanımının bile kendi özümüzden neden bu denli uzak olduğu sorusuna da verecek bir cevabımız olmadı hiç..Başkalarının avuçlarında yanan birer kıvılcımdık hepimiz bu yüzden hiçbirimiz ateş olup aydınlatamadık etrafımızı ve ısıtamadık insanlarımızı.En ufak bir rüzgarda sönüp yok olacaktık yada rüzgarı arkamıza alıp başkalarının hayatlarını yakacaktık..Sonu görünmeyen bir köprünün bu tarafında yaşanamayanların öbür tarafında yaşanması dileğiyle.. saygılarımla Janserey |
KAFKASYA UÇUŞLARI BAŞLADI
KAFDAV YAYINCILIK ESKİŞEHİR KİTAP FUARINDA