Merhaba, Sevgili Attila ILHAN, Karsilastigim, okudugum tum yazarlarin/sairlerin Cerkesler'i sevdigini/saydigini ve gordukleri ozdegerlerimiz geregi hep Cerkeslerden umutlu olduklarini bilirim, duyarim. Cerkesler bir o kadar onlari tanimasa da, sevmese de... Kafkasya deyince 'demokrat', Turkiye deyince hep iktidarlarca korunan ve dizdize olabilenler...Turkiye'de domokrat, Kafkasya deyince , ehlilesenler... tum ciftestandartlarina ragmen...Onlar bizlere hep guler yuzle baktilar... Bu ulkede -alcaldikca yukselen- trendin hava boslugunda tureyen Gamze Ozcelik lerden 'daha az' degerli ve 'daha az' ragbet goren Attila ILHAN lar ve engebeli yollarin Yurtsever yol arkadaslari, ucurumlari birlestiren -kopru muhendisleri- oldular hep... Onlar ki dunyanin son umudu/Soylari tukenmeyen birer sahindirler... Sevgili Attila İLHAN'i yasami ve biraktiklari gibi hakettigince ugurlamali; Imecede calismayi ogrendik Yasadiklarimizdan, Yarin yanagindan gayri, Her yerde hep beraber diyebilmeyi Ogrendik dunya sairinden. Eylul vurdu bizi, Dagildik... Olmeyi, ac kalmayi Goze aldik ama, SENSIZ, Yoldassiz kalmayi asla...