KUZEY KAFKASYA CUMHURİYETİ'NİN 88.YILDÖNÜMÜ (11 MAYIS 2006)


Seksen sekiz yıl önce bugün "Milletler Hapishanesi" Çarlık Rusya'sının ani çöküşünden yararlanan Kafkas halkları,bağımsızlıklarını ilan ederek birleşik "Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti'ni ilan etmişlerdi. 11 Mayıs 1918'de ilan edilen ve hukuki dayanağı 1917 Mayısında Terekkale'de toplanan "Kuzey Kafkasya Halkları Kurultayı" olan bu cumhuriyet; tüm Adigeleri , Abhazlar'ı ,Tavlu'ları ,Osetler'i,Vaynakhlar'ı ve Dağıstan halklarını içine alıyordu.
"Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti"nin kuruluşuna ve savunmasına tüm bu halklarımızın yanında,sürgünde bulunan Kafkasyalılar da çok aktif bir şekilde katılmışlardı. Kafkasya'nın yüzlerce yıllık özgürlük savaşlarının ve özlemlerinin somut sonucu olan 11 mayıs 1918 gününün ,halkımızın en büyük ulusal günü ve Kafkasya birliğinin sembolü olarak yaşatılması gerekir.
1918-20 yılları Kuzey Kafkasyalılar'ın "Beyaz" ve "Kızıl" Rus ordularına karşı vermek zorunda kaldıkları silahlı ve özverili mücadelelerle dolu olarak geçti. " Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti" Rusya tarafından ancak 1921 yılında tekrar ve silah zoruyla ele geçirildi.

Bu dönemde Kafkasya'nın "burjuva" ve "milliyetçi" aydınları zaten iç savaş ve işgal yıllarında katledilmiş veya yurtdışına sürülmüşlerdi. Ülkenin sovyetize edilerek yeniden Rusya'ya ilhakına alet olan az sayıdaki sol aydınların çoğu da Stalin terörünün doruğa çıktığı 1930'lu yıllarda benzer gerekçelerle temizlendiler. Kafkasya'daki özerk yöre ve cumhuriyetlerin yönetimi bütünüyle Moskova'nın ve onun emirleri dışında bir fikir üretmeyi aklına bile getirmeyecek nitelikte olan yerli "aparatçık" ların elinde kaldı.
Komünist Sistemi kurma ve Sovyet insanı yetiştirme uğruna Kafkasya'nın o güzelim insancıl kültür yapısı yıllar boyunca en kaba yöntemlerle tahrip edildi. Kafkasya toprakları Çarlık dönemindekinden çok daha yoğun ve bilinçli bir şekilde yabancı halkların kolonizasyonuna açıldı. Kitlesel sürgün ve imhalarla Kafkasya halkları binlerce yıllık öz vatanlarında küçük ve birbirinden kopuk azınlıklar haline getirildiler.
Çarlığın baskıcı askeri yönetimi altında ezilirken bile sürgündeki kardeşleriyle ilişkilerini koruyabilmiş bulunan Kafkasya insanı, bu dönemde yurtdışındaki en yakın akrabaları ile mektuplaşma olanağını bile kaybetti. Kafkasyalılar, tüm SSCB'yi kaplayan baskıları ve yalan kampanyalarını diğer Sovyet halklarından çok daha yoğun bir biçimde yaşadılar. Zaman zaman oluşan direnme hareketleri ise en acımasız yöntemlerle bastırıldı.Çarlık emperyalizmine karşı yüzyıl süren benzersiz bir bağımsızlık savaşı vermiş olan insanlarımıza,Sovyet "bilim" adamları tarafından "dört yüz yıl önce kendi istekleriyle ve seve seve Rusya'ya katılmış oldukları'' bile öğretildi.Bu dönemin halkımıza "ilericilik" adına getirdiği en büyük yenilikler,kendi tarihine ve kökenine yabancılaştırılma, din ve milliyet duygularının tahrip edilmesi,alkolizm ve fuhuşun Kafkasya'ya girmesi ve halklarımızın bir kez daha kitlesel şekilde sürgün ve imha edilmeleri oldu.




_________________________________________________________________________________________
Sefer Ersin Berzeg: "Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti" nin yetmiş beşinci yıldönümü(11 Mayıs 1993). Kafkasya Gerçeği, sayı :12/ Nisan 1993/Sayfa:1-2


Kuzey Kafkasyalıların tarihindeki nadir mutlu olayların başında yer alan bu cumhuriyete ideolojiler üstü bir yapı olarak yaklaşılmalıdır. Çünkü tarihsel bir doğruyu ve sürekliliği temsil etmiştir. 11 Mayıs 1918 her şeyden önce millidir. Devlet geleneğimizin varolduğunun belgesi ve Kuzey Kafkasyalıların gelecek düşüncesindeki en önemli dayanaktır. 11 Mayıs 1918 içeriği ve hedefleriyle hepimiz için ideal bir noktadır. Yıkılışıyla uluslaşma mücadelemizin kesintiye uğradığı bu hayati evreye ideolojik spekülasyon yerine, bu gerçeklikler açısından yaklaşmak sağlıklı olacaktır.


"...1917 Rus ihtilalinden önce Kuzey Kafkasya halkının düşüncesinde 'mutlak bağımsızlık fikri' şuurlu bir şekilde yer etmiş durumdaydı. Milletimiz 1864'te tamamen Rus hakimiyetine girmek mucburiyetinde kalmasına rağmen 'kurtuluş' ümidini hiç bir zaman kaybetmemişti. Bunu şuna benzetebiliriz: Şiddetle yanan bir kor üzerine bir miktar kül serpilmiş ve dışından koru örtmüş. İşte Kuzey Kafkasya'da 'bağımsızlık ülküsü' bunun gibi üzeri küllenmiş ve başkaldırmaya hazır ve için için kaynayan bir volkan durumunda idi..."


________________________________________________________________________________________
Mustafa Beştoy, Ahmed Avar'la bir görüşme. Ahmet Hazer Hızal Kuzey Kafkasya Hürriyet ve İstiklal Davası , Orkun Yayınları Ank.




Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti'nin tarihçesine kısaca bir göz atalım:


1914 : Birinci Dünya Savaşı başladı.Çarlık Rusyası'nın bu savaşta yenilmeye başlaması üzerine Kafkasya'nın kurtuluşu için yeni ümitler belirdi. Kafkasyalılar hem Kafkasya'da hem de Diasporada çalışmalara başladılar. Diasporadaki Kafkasyalılar kurdukları derneklerle Kafkasya Davası'nı tüm dünyaya tanıtmaya çalışıyorlardı.

27 Şubat 1917 : İhtilal (Çar ikinci Nikola devrildi)
İhtilalin hemen sonrasında "İl İcra Komiteleri" ve Milis Kuvvetleri" kurulmaya başlandı. Rus hükümetinin Rusya'da ve Kafkasya'da inisiyatifi sağlayamaması nedeniyle "...İl İcra Komiteleri Kafkasya'da bulunan Rus garnizonlarında görevli bulunan askeri erkanla müzakerelere girişerek onların ülkeyi terk etmelerini sağladılar. Böylece Rus garnizonlarından teslim alınan silah ve mühimmatla askeri birliklerimizin ilk çekirdeği oluşturuldu.

Ülkenin çeşitli şehirlerinde ve kasabalarında özgürlük ve bağımsızlık için mitingler yapılıyordu.

1-7 Mayıs 1917: Birinci Genel Kuzey Kafkasya Halk Kurultayı Terekkale'de toplandı.Bu kurultayda Birleşik Kuzey Kafkasya ve Dağıstan Dağlıları Birliği Merkez Komitesi adıyla yüksek bir icra heyeti seçildi ve şu kararlar alındı.
1-Kuzey Kafkasyalılar siyasi bir birlik teşkil ederler.
2- Bu birlik içinde her halk tam bir özerkliğe sahip olacaktır.
3- Birliğin iki teşrii meclisi olacaktır.

18 Eylül 1917 : İkinci Genel Kuzey Kafkasya Halk Kurultayı Andi"de toplandı.

ANDİ KURULTAYI (Eylül 1917)

Kurultayın nihai metni Kuzey Kafkasya'nın yakın gelecekteki rotasını da somutlaştırıyordu. Bu çizgi, uzun seneler boyu hegemonyasında kaldıkları Moskova'dan kopuşu temsil ediyor, "bağımsız" bir devlet iradesini yansıtmaya başlıyordu. Sonuç bildirgesi beş maddeden ibaret "devlet kurma" ilkelerini ortaya koyuyordu:

1) Kuzey Kafkasya ve Dağıstan Halkları politik bir birlik oluştururlar.
2) Bu birlik dahilinde tüm milletler tam bir otonomiye sahiptir.
3) Bu birlik iki yasama meclisinden oluşacaktır. Milletin egemenliği prensibine dayalı yukarıdaki meclislerden ilki genel nüfusun her 30 bini tarafından seçilecek birer temsilciden müteşekkil Millet Meclisi'dir. Diğeri birlik düşüncesinin gerçekleşmesi için her otonom unsur tarafından belirlenen ikişer temsilcinin katılımıyla oluşan senatodur.
4) Yasama meclisi kendi arasında yürütme kurulu, bu kurul da kendi içinden bir başkan seçer. Seçilen başkan aynı zamanda bütün birlik teşkilatının da başkanıdır.

6 Mayıs 1918 : "Kuzey Kafkasya Hükümeti" heyeti İstanbul'a geldi.Osmanlı Hükümeti ile bir anlaşma yaptı.
11 Mayıs 1918 : "Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti" bağımsızlık deklarasyonunu yabancı devletlere bir nota ile bildirdi. Tüm dünyadan Cumhuriyetin tanınması istendi. Genç Cumhuriyeti ilk tanıyan Osmanlı devleti oldu.

8 Haziran 1918 : Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti ve Osmanlı Devleti arasında dostluk ve yardımlaşma antlaşma imzalandı.
12-15 Aralık 1918 : Abdülmecit Çermoy hükümeti istifa etti. I. Pşimaho Kosok hükümeti kuruldu.
Aralık 1918 : Abdülmecit Çermoy başkanlığında bir heyet Paris'e konferansa gönderildi.
12 Mayıs 1919 : Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti heyeti Abdülmecid Çermoy başkanlığında Paris Barış konferansına katıldı.

23 May. -12 Haz.1919 : Pşimaho Kosok hükümeti istifa etti. Mikail Halil hükümeti kuruldu.
17 Şubat 1920 : Kuzey Kafkasya Savunma Konseyi "Tek ve bağımsız Kuzey Kafkasya Devleti'ni oluşturma azminde olduklarını" bir bildiri ile ilan ettiler. Nisan 1920 : Temirhanşura'ya gönderilen General Smirnof Kafkasyalılara hitap ederek Sovyet Hükümeti'nin Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti'ni tanıdığını ilan etti.

Ocak 1921 : Denikin Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti'ni tanıdığını bildirdi.
Haziran 1921 : Kızılordu'ya karşı yer yer savunma hatları oluşturarak direnen Kafkas kuvvetleri sonunda yenildiler ve Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti yıkıldı.

Kuzey Kafkasya'nın 90'lı yıllarda karşılaştığı acı olayların "demokrasi", özgürlük", "adalet", "refah", "işbirliği", "istikrar" "güçsüzün güçlüye karşı korunması"nı vadeden bir döneme denk gelmesi, üstelikte bu vaatlerin savunucusu uluslararası camianın hareketsizliği bizlere çok kıymetli bir ders öğretmiştir. Günümüzde küresel ölçekte jeopolitik bir oyun oynanmaktadır ve artık ideolojilerin olmadığı bu ortamda kuralları, ülkelerin jeopolitik önemi ile ittifaklar belirlemektedir. Ticaret yolları, boru hattı güzergahları ve doğal kaynakların güvenliği pazarlığın temel taşlarıdır. Dünya genelinde oynanan bu jeopolitik oyunda pazarlık gücü fazla olan ayakta kalacaktır. Maalesef mevcut cumhuriyetlerimizin hiçbirisinin nüfus ve jeopolitik konum bileşkesi tek başına varolma şansı vermemektedir. Öyleyse Kuzey Kafkasya için tek doğru, Hazar ile Karadeniz arasını yedi yıldızlı bayrak altında bir araya getirmektir. Kuzey Kafkasya'nın kendi kaderini eline alması, pazarlıklarda nesne yerine özne olması, potansiyelini bir araya getirmesine bağlıdır. Bu trend Kuzey Kafkasya için varoluş şartıdır.

Yazım biraz uzun oldu, şimdiden bu uzun mailimi okuma zahmetini gösteren arkadaşlara ve değerli büyüklerime teşekkür ederim.
Amacım tarihimizin dönüm noktalarından biri olan, varlığımızın ve birlikte olabileceğimizin en büyük delili olan Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti hakkında acizane bilgilendirmekti.

Tüm Kuzey Kafkasyalıların bayramını kutlarım.Çünkü bizim yeryüzünde bayramımız deyip kutlayacağımız tek tarihtir.

Tarihin tekerrür etmesi dileğiyle...

YAŞASIN BAĞIMSIZ BİRLEŞİK KAFKASYA

Saygılarımla JİBĞA

Etiketler:
kutlama ve hatırlatma