Yine geçtiğimiz Ağustos ayında, Omsk kentinde, genel yayın yönetmenliğini yaptığı ''Seçim Hakkı'' adlı dergide Rus ordusundaki şiddeti ele alan Aleksandr Petrov, tatilini geçirdiği Altay bölgesindeki bir nehrin kenarında uğradığı silahlı saldırı sonucu hayatını kaybetti.
***

Geçtiğimiz günlerde, Başkan Vladimir Putin'in otoriter rejimine ağır eleştiriler yönelten ve Rus askerlerinin Çeçenistan'da işlediği insanlık suçlarını ortaya çıkaran ülkenin en saygın gazetecilerinden Anna Politkovskaya, evinin asansöründe 4 kurşunla öldürülmüş vaziyette bulundu.

***

Rusya'da, bu son cinayetle birlikte, sistemi ve bir takım grupları rahatsız eden aktiviteleri sebebiyle öldürülen gazetecilerin sayısı da bir düzineye ulaşmış oldu...

***

Hukuksuzluğun yüzyıllardır gelenek olduğu bir ülke burası.

Tarihin en kanlı diktatörleri bu topraklarda yetişti.

Hem kendi halkına, hem komşu halklara kan kusturagelen yöneticiler hep bu topraklarda boy verdi...

Ve geçmişten günümüze de bu gelenek hiç değişmedi.

***

20'nci yüzyılın dayattığı iktisadi realiteler ve iletişim alanındaki hızlı gelişme, hukukun "h" sinin hayat hakkı bulamadığı halklar hapishanesi kızıl Rus imparatorluğunu yine doğduğu yüzyılın içinde tuzla buz etti.

Sonrasında, Sovyet enkazı üzerinde yeniden yapılanan yeni Rusya devletinin başına geçenler, anayasaya dayalı bir hukuk düzeni kuracaklarını ilan etmelerine rağmen, kendilerini güdüleyen iki milli alışkanlığı, "otokrosi" ve "emperyalizmi" 21. yüzyıla da taşıyarak sözlerini daha en başta nakzettiler...

***

Rusya toplumu, geçmişinde, insan hak ve özgürlüklerini esas alan bir anayasal hukuk düzenine hayat verecek zihinsel dönüşüm sürecini yaşamadığı için, kızıl diktatörlüğün yıkılmasından sonra oluşturulan yeni hukuk düzeni de Rusya'yı güdüleyen o malum iki milli geleneğin tesiriyle şekillendi.

Yasalar, iktidarı elinde tutan otokratların gücüne güç katacak şekilde ihdas edildi.

Yine emperyal dogmalardan beslenen "Büyük Rusya" hedefine kilitlenildi....

Yine otokratik ve emperyalist politikalar revaç buldu...

Kısaca ülkeye, o yaygın ifade şekli ile "hukukun gücü" değil, yine "gücün hukuku" hakim oldu.

***

Bu arada, top yekün istibaratçı zihniyetin kontrolüne giren ülkede yerel hukukun çarklarını evrensel hukukun dişlilerine oturtmak için mücadele veren bazı yiğit insanlar da çıkmadı değil...

Fakat hepsi kuduz it gibi kovalandılar...

Takibatlarda, hapishanelerde süründürüldüler.

Sıkıştırıldıkları izbe sokaklarda, ıssız dağ başlarında, dar asansör kabinlerinde kurşun yağmuruna tutuldular.

Elbette ki böyle bir ülkede hukuk mücadelesi vermeye niyetlenenler, kefen bezlerini yakın bir yerlerinde hazır tutmak zorunda olduklarını biliyorlardı.

Bunu bilerek mücadele ettiler...

***

Bunu bilerek mücadele etmek...

Yani ölümü göze almak...

Bu ancak çatal yürekli insanların işi...

Bize yakışan da böyle olmaktır; eğer yeteneklerimiz ve imkanlarımız el verip olamıyorsak, hiç olmazsa böyle olanların arkasında saf tutmaktır; onların yolunu benimsemektir.

***

Bu noktada, bir Politkovskaya'ya, bir de mücadele gücünü kaybederek sömürgecilerle işbirliğine giren ve Kremlin'in otoritesine boyun eğilmesini tavsiye ederek etrafına zehir saçan Hafitze Muhammet devşirmesi işbirlikçilere bakıyorum...

Ve resmen iğreniyorum.

Bilinsin ki, bizim tercihimiz her zaman "Çerkeslerin Ruslara soykırım yaptığını" söyleyecek kadar alçalan, yalayarak yaşamayı hayat tarzı edinmiş Çerkes kökenli "erkekler"in safı değil; halkı ve hakları için meşru zeminde yiğitçe mücadele verip hayatını feda edebilen Politkovskaya gibi "6 okka çeken" Rus soylu "kadınlar"ın safı olacaktır.

Zihinleri iğfal etmeye çalışan bütün işbirlikçilere sadece cehennemin dibini diliyorum.

Etiketler:
politkovskaya bolat bir rus klasiği... 1