Ben de bu vakfın yönetim kurulu üyesi olmakla iftihar ediyorum.

Çünkü Türkiye'nin her yerinde okullar, yurtlar açıyoruz.

Hemen hepsinin açılışına gidiyorum.

Orada büyük heyecan duyuyorum.

* * *

Ama ben bir başka ödül üzerinde durmak istiyorum.

Hizmet Ödülü verilen 47 kişi ve kuruluş arasında, "Köy Çocukları Eğitim Derneği" adlı bir kuruluş da var.

Bunun kurucusu Kazım Taymaz.

Epey yaşlı bir insan.

Taymaz, TBMM Başkanı Bülent Arınç'ın eşi Münevver Arınç'ın amcası.

O nedenle ödülü, Münevver Arınç veriyor.

Tabii bütün gazetecilerin dikkati, türbanlı Münevver Arınç üzerine çevriliyor.

Bense bir başka noktaya odaklanıyorum.

Kazım Taymaz, konuşmasında sık sık askerlerin, kurucusu olduğu bu derneğe yaptığı yardımlara atıf yapıyor.

Bir generalin adını veriyor.

"Ordu, bütün çalışmalarımı her zaman destekledi!" diyor.

O bunları söylerken Münevver ve Bülent Arınç'ın yüzüne dikkatle bakıyorum.

İkisinde de şaşkınlık veya yanlış bir şey yapılmış ifadesi yok.

Ne tesadüf, bizlerse daha bir hafta önce, bir eski komutanın hatıralarında anlatılan Bülent Arınç'la ilgili bir olayı öğrenmiştik.

O dönemde asker irticai faaliyetlerinden dolayı, Arınç'ın annesinin evini aramak istemiş, ama bu son dakikada durdurulmuştu.

Şimdi aynı ailenin bir başka üyesi, askerin kendilerine yaptığı yardımları övüyor.

Hem de üstüne basa basa...

* * *

Bu sahneyi nasıl değerlendirmeliyiz?

Demek ki ne askerin, bazı aileler ve kişilerle ilgili ağır önyargıları var...

Ne de o ailelerin üyelerinin askerle ilgili önyargıları.

Öyleyse bütün bu gerginlikler niye?

Acaba, bazı konuları, azgın azınlıkların etkisiyle, gereğinden fazla büyütüp, ülkenin meselesi haline mi getiriyoruz?

Evet dün bu sahneyi izlerken ben samimi olarak bu iç sorgulamayı yaşadım.

O yüzden eskiden beri inandığım bir düşünce yine su yüzüne çıktı.

Birbirimizin gırtlağına sarılmamıza yol açan bazı sorunları, zamanın akışına, karşılıklı güven ortamının oluşmasına bırakırsak, çok güçlü çözümlere ulaşabiliriz.

Ülkelerin gerçek anayasaları da böyle yapılıyor.

Toplantının başında Başbakan Tayyip Erdoğan'ın konuşmasının üslubu da son derece yumuşaktı.

Hatta şu gözlemi bile yaptım.

Erdoğan, eskiden en normal konuları bile, ateşli ve aşırı vurgulu bir tonla ifade ederdi.

O yüzden birçok yabancı, "Erdoğan bir şeye mi sinirlendi" diye sorardı.

Başbakan son zamanlarda çok yumuşak bir içerik ve tonla konuşuyor.

Emin olun bu üslubu çok daha etkileyici ve ikna edici.

* * *

Son bir nokta.

Etrafa biraz kulak kabarttım.

47 kişi ve kuruluşa ödül verilmesi bazı kişilerce eleştiriliyor.

"Bu kadar çok ödül verilir mi" diyorlar.

Bence bu çok haksız ve gereksiz bir eleştiri.

Sahneye çıkan bütün insanlar bunu hak etmişti.

Hepsi bununla gurur duyuyordu.

Sonunda bu ödüller, bütün bu çalışmalar için en büyük motivasyon.

O nedenle TBMM Başkanı ve milletvekillerini bu ödüller dolayısıyla en içten duygularımla kutluyorum.

Etiketler:
münevver hanım ve amcası ertuğrul özkök hürriyet