Ülkenin ve devletin "birlik ve bütünlüğüne" saldırmadıkça; herkesin, kendi özellikleri ile meclislerde temsil hakkı bulunması gerekir. Tabii, daha önceleri tanık olduğumuz biçimde; daha ilk günden, devletin resmi dili olan Türkçe'den başka bir dilde yemin etmek istedikleri durumlarda; kendilerine uzatılan dostluk elini, geriye çevirmiş sayılırlar. Elbette bunun sonucuna da katlanacaklardır. Yukarıda, başka bir nedenle dile getirdiğim üzere; bin kez yazdığım bir konuyu, gene özetlemek istiyorum. Türkiye'de Türk olmak demek; hangi etnik kökenden, hangi dinden, hangi mezhepten gelirse gelsin; Türkiye Cumhuriyeti'ne vatandaşlık bağıyla bağlı olmak ve anadili ne olursa olsun, resmi dil Türkçe'yi kullanmak demektir.

Bunun dışındaki görüşler; ya "tahrik"tir ya da net biçimiyle "provokasyon"dur.

* * *

Sürekli olarak eskiden dile getirdiğim hususları, gene dile getirmek durumunda kalıyorum ama gerekiyor. Türkiye'de "Kürt"ü, "Kürtçü"yü ve "Ayrılıkçı"yı birbirinden ayırmak zorundayız. Eğer bunu yapmazsak ve her "Kürt"ü ve "Kürtçü"yü, "Ayrılıkçı" sayarsak; herkesten çok, ayrılık hayalleri görenlere hizmet ederiz. Benim "Kürtçü" olarak isimlendirdiğim kategori, etnik özelliklerini ön plana çıkartmak istemekle birlikte, asla ülke bütünlüğüne karşı olmayan, asla ayrılıkçı olmayan vatandaşlarımızı kapsar. Bunlar, en azından kendi aralarında, anadillerini konuşmak isteyen, kültürlerini geliştirmek isteyen insanlardır. Bunlar, sevinçte ve tasada ortak olduğumuz, birinci sınıf vatandaşlarımızdır. Ayrılıkçı hayaller peşinde koşan çok ufak bir azınlığı, kendi hain hayalleriyle baş başa bırakmamız için; gerçekten ayrılıkçı olmayanlarla, bunları, birbirinden ayırmamız gerekir. Zaten eğer bu türden hayallerin bir sonuç vermeyeceği ortaya çıkarsa, bu ufak gruplar, kendiliğinden erir ve kaybolurlar.

Bunun çok ilginç bir örneği, Çerkezler'dir. Birinci Dünya Savaşı sonrasındaki kaotik dönemde, ciddi bir Çerkez ayrılıkçılığı yaşanmıştı. Osmanlı İmparatorluğu'nun, tümüyle parçalanacağını düşünen kimi Çerkez gruplar; "Acaba bize de ufak bir toprak düşer mi " düşüncesine kapılmışlardı. Ancak ne mutlu ki; bunları "tepeleyenler" de, gene kimi Çerkez gruplarının ağırlıklı olarak yer aldıkları, ulusal güçler olmuştu.

* * *

Türkiye Cumhuriyeti, Türkler'in kurduğu ve diğer etnik grupların, "azınlık statüsünde" olduğu bir devlet değildir. Türkiye Cumhuriyeti; Türkmenler, Kürtler, Lazlar, Çerkezler, Gürcüler, vb. gibi tüm etnik grupların, ortaklaşa kurdukları bir devlettir ve burada herkes "Birinci sınıf vatandaş"tır.

Bunun, böylece bilinmesinde yarar vardır. Bundan 10 küsur sene önce, Fındıkzade'de otururken, karşı komşumuzun kızının nişanı vardı. Babası gelerek, bir düğün salonunda yapılacak nişanda, çocukların yüzüklerini takmamı rica etti. Biz, kız tarafı oluyorduk. Damat tarafı Güneydoğulu idi.

Nişandan bir gün önce PKK, Bakırköy'de Çetinkaya mağazasına yangın bombası attı. Çok sayıda vatandaşımız öldü. Taraflar nişan konusunda tereddüde kapılmışlardı. Benim görüşümü de sordular. "Bir şey olmaz" dedim ama doğrusu içim pek rahat değildi. Zira Türk orta sınıfının duygusallığını biliyordum.

Neyse, nişan gergin bir hava içinde başladı. Fakat dakikalar geçtikçe gerginlik ortadan kalktı. Birkaç saat sonra, Samatya'daki bir düğün salonunda; "Türk ile Kürt kardeştir/Aksini söyleyen kalleştir" türküsü eşliğinde, hep birlikte halay çekiliyordu. Etnik tahrikler, çok şükür etkili olamıyor...

Etiketler:
ayrılıkçı çerkesler toktamış ateş