Şu zaman kadar neler yapmak isterdik,nasıl yaşamak isterdik,neleri yapabildik,nasıl yaşabildik?Yaşamımızda olmasını dilediğimiz şeylerin gerçekleşmesi için ne kadar çaba sarf edebildik?Nelerden vazgeçebildik yada vazgeçemedik?Peki idealleri için ve düşüncelerinde insanlar ne kadar dürüst?Zormudur insanlar için olmak istedikleri yere gelebilmek?O kadar çok soru ortaya çıkıyor düşünüldüğünde.Cevabı hep birbirine bağlı olan.
Bazen çokmu soruyorum,çıkartsam mı bu soruları bu kadar detaylı sormasam mı diyorum fakat sorularla var olunduğunu düşünüyorum.Zaten insanların başlarına gelen olaylarda yeteri kadar dikkatli düşünmediğinden gelmiyor mu
Zaman geçtikçe üzerimize belkide kaynağı toplum olan standartlaştırılmış bir yaşam giydirilir.Aslında çok zaman yaşanılan olaylar üzerimizde eğreti durur bunu hissederiz.Fakat ısrarla hayır senin davranışların bunlar olmalı fikri yerleşir.Bu olmalısın der.Mühim olanı hatalar yaparak doğrulara ulaşmamızın farkına varabilmemizdir.Gerçi bu hatalar sonucu bize zarar verecek kadar büyük olmamalı.Bizler kendi doğrularımızı kendimiz bulmaya çalışmalıyız.
Bizler başkaları tarafından bize hazır sunulan,yaşanılması istenen bir yaşam sürmemeliyiz.Biz bizim yaşamımız diyorsak kendi çizgimizde,kendimize ait hayat kurallarımızla ve ben olma bilinci ile yaşamımızı devam ettirmeliyiz.Davranış ve yaşamımızla sizin istediğiniz gibi olmayacağım,sizin yapmamı istediğiniz şeyleri eğer bana göre doğru değilse yapmayacağım,sizin gibi yürümeyeceğim,belki ben koşmak istiyorumdur.Sizin sevdiklerini sevmek,sizin gibi giyinmek ya da sizin gibi gülmek istemiyorum diyebilmeliyiz.Yine söylediğim gibi hatalarımızı doğrulara çevirebilmek ve kendimize ait hayatı yaşayabilmek bizlerin elinde.
Ben benim diyebiliyorsak,yaşama sağlam ve doğru yerleşiyoruz demektir.Geçen zamanı kim geri verebilir ki?Yaşama yerleşirken yüklerimiz bizlere ağırda gelebilir.Ama yine mühim olanı kendi yükümüzü kendimiz taşıyabilmek ve başkalarının bizim yaşamımıza müdahale etmesine müsaade etmememiz gerektiğidir.Kutu içinde sunulan bir yaşamı kim kabul edebilir ki?
Yaşama yerleşebilen insan düşüncelerinin,aklının,niyetinin farkında olan,sözü,gözü,davranışları birbirine uyabilen insandır.Yaşama sağlam yerleşebilmek temennisiyle.

Fatmagül SÖNMEZ

Etiketler:
hazırlanmış bir yaşam