Ethem de yiğit bir Türk Çerkezi idi.. Kuva-yı Milliye'ye, Yunan Ordusuna karşı çok hizmet etti ama sonra derebeyi kesildi. Yörede astığı astık kestiği kestik oldu. Nizami orduya karşı çıkıp derebeyliğini sürdürmek istedi ve hatta Mustafa Kemal'i öldürmeye kalktı. Bu hazin bir "candan can koparmak" olayı. Yakınlarından bilirim, Ethem ölene kadar "Türk Vatanı" hasreti çekti! Bu olayı başka taraflara çekmeye kalkmasınlar.

***

Ben çok yazdım ama tekrar yazmaya mecburum: Bu kaynaşmanın birçok örneğinden canlısı benim. Babamın anası Demsaz Hanım Çerkez. Abhaz ve soylu bir aileden Açba. Babamın kardeş çocuğu amcam Muzaffer Kılıç tam kan Çerkez. Mustafa Kemal'in yaveri olarak ona sadakatle hizmet etti. Yanında büyüdüm. Gerçek bir Türk milliyetçisi idi ve bana babam kadar da o Türk milliyetçiliği telkin etti.
Bugünlere kadar hiçbir Çerkez-Abhaz yakınımdan "asimile" edildikleri, adlarının inkar edildiği şikayetini duymadım. Demsaz Ninem bana Kısâs-ı Enbiya'yı okuttu. Eski harfleri öğretmeye çalıştı ama ana dilini öğretmek istemedi. Ne onun ne de diğer Çerkez yakınlarımın böyle bir sıkıntıları vardı. Öğretmek isteseler de onlara kimse -devlet- engel olmadı. Ninem kızınca bize "Tajimbo" -sus- derdi.

***
Ve şimdi düğmeye basıldı... Çerkezler de, Kürtlerin peşinden ayaklandılar. KAFFED (Kafkas Dernekleri Federasyonu) Başkanı Cihan Demir'e göre maksatları sadece 1894'teki büyük göçün acılarını anmak değilmiş. Çerkezlerin bu ülkede çektikleri acıları, asimile edilmelerini, ana dillerinin yasaklanmasını anmak ve bu konudaki taleplerini dillendirmek imiş!..
Cihan Demir'in taleplerinin birinci sırasında insan haklarına saygılı bir anayasa yer alıyor. Kimliklerinin ve kültürel haklarının güvence altına alınmasını da talep ediyorlar. Tıpkı Kürtler gibi onlar da kimliklerine yönelik her türlü baskı ve engelin kaldırılmasında ve varlıklarının (Çerkez varlığının) kabulünde ısrarcılar. Osmanlı'nın, Türkiye Cumhuriyeti'nin Çerkez sürgünlerini cephelerde kullanması, birçok kez ağır baskılarla sindirmesi ve Çerkez kimliğini yok sayan yaklaşımlar, yeni tarih okumalarıyla gündemde öne çıkmayı sürdürüyor.
Önce sormak gerek; Çerkezler bunca yıl bu haksızlıklara maruz kaldılar, asimile edildiler de bunlar şimdi mi akıllarına geldi ki bunca yıl sonra ayaklanabiliyorlar? Ben şimdiye kadar hem yakınlarımdan hem de diğer Çerkezlerden benzer şikayetler duymadım; Çerkez kökenli eşimin akrabalarından da...

***

Ben Abhaz-Çerkez kökenli bir kişi olmakla hep iftihar ettim. Bir bakıma kökenlerimle bugünkü Türk milletini temsil ediyorum. Baba tarafımdan Çerkez ve Rodoslu Evlâd-ı Fatihandanım. Anamın ana tarafı Özbek Türkü. Buhara'dan göçmüşler, Mevlevi olmuşlar. Anamın baba tarafı da Acara-Müslüman Gürcü. Ama ben milliyetçiliği tam kan Çerkez amcamdan öğrenmiş, sapına kadar Türk milliyetçisiyim, milyonlarca diğerleri gibi. Şimdi bizi, Türkiye'yi nasıl, neremizden böleceksiniz?
Bölmek isteyenler, bunca yıl hallerinden şikayetçi olmadılar, asimile ediliyoruz demediler. Bu "imalât hatası", kendi deyimleriyle Türkiyeli Çerkezlere buradan sormak isterim; Kafkasyalılar, Çerkezler, Abhazlar mağrur insanlardır. Delikanlı kişilerdir. Şimdi şu sırada ülkemiz gene büyük bir var oluş -kurtuluş- mücadelesi verirken Türk Çerkezlerin görevi de bu savaşta en önde gitmektir. Kürtlerin peşine takılmak değil! Yoksa adlarını verdikleri Orbay'ın, Bekir Sami'nin, Ethem'in bile kemikleri sızlar; benim amcam Muzaffer'in de!.. Hatırlatayım; bu Çerkez ateşi de Sorosçular tarafından vakıflarının "Türkiye'de Etnik Gruplar" araştırmasıyla yakılmıştı. Şimdi Çerkez-Abhaz hemşerilerime sesleniyorum; "Tajimbo" yani susun, daha doğrusu, her zaman yaptığınız gibi bu ülkeyi düşmanlarından kurtarmak için gene önde gidin... Bölücülerin peşinden değil!

http://www.yenialanya.com/sira-cerkezlerde-makale,1232.html

Etiketler:
sıra çerkezlerde