Eşitsizliği devam ettirir zenginin yoksula yardımı. Küçük bir vicdan aklama molasıdır bu. Masadan düşen kırıntılarla doyunca karınlar, haksızlık ziyafeti daha uzun ve huzurlu sürer.
İftar çadırları vicdan aklama istasyonlarıdır. Aç olan ertesi sabah yine acıkacaktır. Yardımını lütfeden ise vicdanını bütün yıl tok tutacaktır!
O çadırlarda olup biten ekmeğini paylaşmak değildir. Çünkü gerçek paylaşım zenginliği yok edecektir. Tuhaf olan şudur; bunu, aslında açlar bile hayal etmek istememektedir. Acıklı olan da budur zaten. İnsanların aç kalmasından daha acıklı olan...
Bomba değil, yiyecek!
Önümüzdeki günlerde İstanbul'un bir yerinde bir eylem olacak. Bu eylemde muhtemelen ıspanak, pırasa, diğer mevsim sebzeleri olacak. Sebzeli eylem! Sıcak yemeklerin dumanı elden ele dağılacak. Dumanı tüten eylem! Bu eylem sırasında ne slogan atılacak ne de pankartlar taşınacak. Birtakım insanlar belli bir noktada durup pişirdikleri yemekleri dağıtacaklar. Bu insanlar zengin olmayacak. Eylem, zenginliğin kırıntılarını lütfetmekle ilgili olmayacak. Bu insanlar bir gün önce pazarda satılmamış sebzeleri toplamış olacaklar, kendi elleriyle pişirmiş olacaklar. Kendilerine bir kap yemek ayırıp gerisini sokakta dağıtıyor olacaklar. Yemeklerin yanında küçük ilanlar dağıtılıyor olacak şöyle diyen:
"Biz, biz de var olanı paylaşıyoruz. Biz topluyoruz, pişiriyoruz, paylaşıyoruz. Çünkü bomba değil, yiyecek kapitalizmi öldürür!"
Bu arkadaşlar heyecanlı, gaza gelmiş gençler değil. Aç insanları görünce insanlıktan midesi bulanan diğer insanlar. Uluslararası düzeyde etkinliği ve bağlantıları olan "Food Not Bombs!" (Bomba değil, yiyecek!) örgütünün Türkiye'de harekete geçirdiği ya da fikir verdiği insanlar. Yeryüzünün tüm yiyeceklerinin eşit paylaşıldığı zaman kimsenin aç kalmayacağını bilen, bunu yemek yaparak anlatan insanlar. Daha önce Mc Donald's önünde bir eylem yaptılar. Eylem dedimse, yemek dağıttılar yani. Sonra Eminönü Camii önündeydiler. Yine sessizce paylaştılar. Vicdanlarını diriltmek için özel bir ayı beklemeyen insanlar. Onlar için aç bir insan görmek yetiyor yani, anlamak için olan bitenin haksızlık olduğunu...
Para değil, çaba!
Paylaşmak için zengin olmak gerekmiyor. Üstelik zenginlik paylaşmayı engelleyen bir şey. Çünkü paylaşmak olsaydı gerçekten, zenginlik olmayacaktı. Paylaşmak zenginliği tehdit eder. Öyle...
Sözünü ettiğim eşitsizlik karşıtı yiyecek eylemi için de zengin olmak değil, emek vermek gerekiyor. Yiyecek toplamak gerekiyor. Nereden olursa... Otellerden mesela, lokantalardan, pazarlardan, evlerden... Ertesi gün o yiyecekleri pişirmek gerekiyor.

Ece Temelkuran

NOT: Yukarıdaki yazı umarım Kuzey Kafkasya ile ilgili bilincimize karşılıksız ve koşulsuz yeni bir bakış açısı getirir.
Tüm acılarımızın nedeni olan tekellere ve kuklalarına ait zengin sofralarına minnet etmeyelim, çözümün öznesi sorunu yaşayanlar ve anlayanlar olmalıdır.Sevgilerimle
sanberk

Etiketler:
acımak küçümsemektir-paylaşmak ise insani