Köyüm... adın MUSA(vez)ÖZÜ "Tanri'dan diledim bu kadar(cık) dilek..." Köyümde bahçesinde şiir yazmak dedem Arslan Hoca'nın (dalı ensem yaprağı kuş sesi devrik söğüt asırlık) burnu soyulmuş güneş yüzleri sağlık çocukların bilinmeyen evren dolu gözlerine bakarak. Bir de... o gün... yürüyebilirsem işçilerle birlik... Ve bir de.. günü gelince... hani sondur bu ziyaret anlayacağın her zamanki sevgiyle karşılasa köyüm uzatsa çamlığın altına yor guuun... (Bulutları Yalnız Bırakma s.140) Evet, başka yoruma gerek var mı bilmiyorum... Musaöz'lüyüm... Hep sevdim, gurur duydum köyüm/köylümle... Bu sayfaya emeği geçenlere şükranlarımı sunuyorum... Sayılan değerli ve yakınım sülalelerden 9.sıradaki, ÇIYA'A SÜLALESİ'nin mütevazı bir mensubuyum... Sayfadaki son (en alttaki) resmin merkezinden, güneybatı'ya bir hat çekilirse, "Bahçe İçi Beyaz Ev" bizim, DEDE YERİMİZ'dir...