Başınızı biraz ağrıtacağım, kusura bakmayım. Kayserli olanlar bilirler unutmamışlardır. Muhasebecilik yapıyordu, çalışkan, aktif ve mutevazi yardım sever bir insan Vakıfta da görevli idi. Rahmetli Kemal İLHAN kardeşim biraz ondan bahsedeceğim. Hani hep Adiyağa'dan bahsederiz kim ne kadar adiğe kim ne kadar kaybettik deriz.Hani Haynape denince bir U dönüşü yapar hatamızdan dönerdik. Şimdi "haynape"den kim ne anlıyor. Yaşanmış anılar çok ancak ben Kemalden bahsedeceğim. Askerliğimiz son dört beş ayındayız. Bulunduğumuz birliğe her gün yeni yeni askerler geliyor. Hepsine soruyorum, soruyorum ,ar ı yorum. Amma ve lakin Yok... yok.. şöyle dişime göre birini bulamıyorum. Gene umudumu kesmiştim tabii bir ilkindi üzeri hava çok mu çok sıcak yoğun bir komando eğitiminden sonra istirahat verildi. Bizde artık tezkereci oluyoruz tabi ki. Neyse Askerlerin oturduğu bir bölüme gittim. Bahçe kapısından ilk gördüğüm, herkesin yan yattığı, kimisinin yüzü koyun kimisinin sırt üstü yattığı halde bir asker duvarın üzerine oturuyor ama nasıl vallahi ayakları bitişik dizleri yanyana elleri dizlerinde tam adiğe cale değil vallahi adiğe pşase sanırsın. İnanın dondum kaldım. Bütün kalıbımı basarım aradığımı bulmuştum.Bu değilse aradığım bir daha asla bulamayacaktım Bu ne duruş bu ne edep bu ne haya.. daha konuşmadan bilmeden içim kaynadı kanım dondu şaşırmıştım, bulmuştum aradığımı. Amma ben de bir şey soracak cesaret de kalmadı ne diyeceğimi de bilemiyorum. Hani çölde susuz kalanın suyu bulması gibi bir şey. O da beni fark etti mi bilmiyorum ancak Kendimi toparladım. ---Nerelisin..? dedim. Asker oturduğu yerden cevab verebilirdi. Ancak o ayağa kalkarak --Kayseri.. dedi Kalbimin bir istop etmediği kaldı.Nerdeyse eline ayağına kapanacaktım. --- Vu adiğe. --Sı adiğe. Evet evet biz yüzotuz önce ayrılmış gibi birbirimizi kucakladık. Oda benden çok sevinmiş sanki annesi babası gelmiş gibi olmuştu.Sanki iki sevgili birbirine kavuşmuştu. Adı Kemal idi. Hangi bölükte olduğunu da öğrendikten sonra onu biraz buruk bıraktım. Ondan sonra Kemal nerde ben ordaydım, oda fırsat buldukça beni arıyor du. Diyeceğim Kemal bu örnek ahlakı onun yazıcı olarak askerliği bitirmesini ve örnek kimse olarak her zaman ve mekanda kendini gösterdi. Kendisine Allah rahmet eylesin derken aklıma şu da geliyor. Acaba iyi isanların ömrü kısa mı oluyor.Biz bir yere gitsek acaba üzerimizde bir alameti farikamız var mı bilemiyorum.Siz ne dersiniz...?11.11.2003