ŞİİR .... hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğum çocukluğum kırık dökük evlerde geçti okumayazma öğrendiğim gazetelerdeki terör sayfalarıydı.. evden çıkarken vedalaşırdı analar ve evlatlar her sokağın basında anaların isyanı dururdu.. ve günler kısa ama geceler hep uzun olurdu bir kurşun bir liraya ve hayat bir kurşuna mal olurdu....... sen oraların dimdik delikanlısı arkadaşının kaza kurşununu üsütünde süs diye taşıyan hadi kalk eski günlerde olduğu gibi hayata yeni bir ışık yak ister kalbine göm bu vatanı ister bir kor düşür yüreklere savaşmak ne kadar güzel orada ve ne kadar lazım? unutmadık o günleri,sevdamız yüreğimizde gizli kalırdı ve aynı mahallenin kızına aşık olmak ayıp sayılırdı silah çekmek ve tesbih sallamak değil di delikanlılık tesbih çekmek silah saklamaktı ah oraların yiğit delikanlısı....... dünya dedikleri şey yalandı paranın geçmediği şeyler vardı orda ve namerdin yıkamadığı mertliğin. gün geldi nasılda azaldı üç kuruşa satılan arkadaşlıklar ve vatan. geçmişten yükselen ağıtlar arıyor seni hadi kalk toparla kendini belki gidersin kal diyememki sana sevmek kadar ölmekte kader diyorsun ama giderken bile ışığın yol göstersin ve sen ölsen bile birgün NAMIN YÜRÜSÜN................Soner KoCsaV