1 kez okundu
Annem
Kulağın çınlıyorsa, anla andığımdandır.
Alev alev tutuşup, içten yandığımdandır.
Sevgimi ilmek ilmek, kalbimde dokuyorum.
Senin için yazdığım, şarkıyı okuyorum.
Sendin küçüklüğümde, ninnilerle uyutan.
Kulaklarım ağrısa, üfleyerek avutan.
Sevgi, şefkat okurdum, bakınca gözlerinde.
Ne de rahat uyurdum, yatınca dizlerinde.
Annem!
Sensin başımın tacı
Annem!
Hasret kalmak çok acı.
Ben iki yaşımdayken, kaybetmişim babamı.
Yıllarca babam sandım, sen sevgili anamı.
Sensiz bir başka yerde, bağlansam kalamazdım.
Boğazım düğümlenir, hiç nefes alamazdım.
Annem!
Şuan apayrı kaldık.
Annem!
Galiba nazarlandık.
Gönderdiğin mektupta, diyorsun hasretlik zor.
Ayrılık ne demekmiş, gel de bir de bana sor.
Sensiz yaşam düşünmem, dünyam seninle vardır.
Şiirim tescilliyor, anne en güzel yardır.
Annem!
Selam sana gönülden.
Annem!
Öperim ellerinden.
