1 kez okundu
Çocukluğum
Bir yıldız gibi kaydı çocukluğum
Aydınlıklardan karanlıklara
Küçücük yüreklerin derinliklerinden
Ufacık simalara akseden mutluluğun
Gülücükleri dönülmez akşamlara karıştı
Bir masal alemiydi çocukluğum
Dağ taş demeden kucak kucak
Ezilmiş nevruzlar topladığım
Kavuran güneşin altında kavulmadan
Saatlerce çamurdan evler yaptığım
Bir merdivendi çocukluğum
Bir daha inemeyeceğim
zaman zaman sebepsiz ağlayıp
Sebepsiz güldüğüm.
Bir zaman çocukluğum
Ne kadar haykırsamda duyuramadığım
Bir çocuk çocukluğum
Bir çiçek çocukluğum
Bir daha açmayacak ve tadamayacağım.