1 kez okundu
ELVEDA
bir ben kaldı tanıyamadığım
yırtılmış resminin küllerinde
gözlerim değmiyor artık gözlerine
kanım damladı sığındığım sokaklara
gözlerimin önünde sen yandıkça
o caddede kaldı sana olan aşkım
bir dev gibi büyüyordun yüreğimde
yağan yağmur alıp götürdü küllerini
seni unutmam bu kadar basit değildi
gökyüzü kağıttı halbuki
hiç bıkmadan yazdım ismini
mutluluk haram günlerim zifiri
bilmem ki; senin için diyet mi?
artık çalmayacağım kapını
unutacağım sileceğim kalbimden adını
feda etmeyeceğim gecelerimi uğruna
elveda sana, insafsız yüreğine elveda