Uzak bir ülkenin koca çınarı devrildi bir sürgünle
Oysa ağaçlarına tırmanmak
Dallarında oynamak isterdik ya neyse...
Düştü üzerimize
Avuçlarını açınca hep gözyaşı bulduk biz onda,
Biz onda yangın
Deprem
Çığlıklar bulduk.
Yaşamanın ta kendisi olduk ortasında
Ortasında bir ülkenin kalbi olduk attık.
Biz onda barışı gördük
Biz onda savaşı...
Çatışmanın ortasında kaldık uzağında
Elimizi uzattık parmaklarımız acıdı
Elimizi uzattık yüreğimiz acıdı.
Toprak toprak olmaktan çıkalı
Çürüyen bedenler saklıyor derinlerinde,
Su boğuyor bizi her içtiğimizde
Karadeniz boğuyor bizi her izlediğimizde.
Ateş büyüyor birliğimizin içinde
Bütünlüğümüz onunla var
O yoksa nefes alan yok sanki
O yoksa BİZ yokuz zaten!

Çatıda öten bir kuş varmış
Yara almış
Biz görmedik
Atalarımız söylüyorlar.
Düşmüş ama kırılmamış kanadı
Uçmuş kaçmış avcılardan.
Dönecekmiş bir gün
Öyle inanıyorlar,
İnanıyorlar bir gün bitecek sürülmüşlük,
Bir gün dinecek beklemişlik
İnanıyorlar,
Kendi değilse oğlu uçacak
Kızı koşacak
Çocukları
Torunları varacak uzak ülkeye,
İnanıyorlar evleri, köyleri, ülkeleri doğacak yeniden
İnanıyorlar.

Gururunu bırak artık bir kenara Karadeniz
Bırak artık böbürlenmeyi aldıklarınla
“İçimde büyütüyorum bir nesli” deme bana
“İçimde büyütüyorum bir halkı
Atı kadar onurlu
Kılıcı kadar cesur
Ülkesi kadar hasret binlerce insanı
Büyütüyorum”
Alacağız öcünü senden her birinin
Her 21 Mayısta yakacağız canını.
Bu karanfiller bu ağıtlar sana sanma
Her biri inecek ta en derinlerine kalbinin
Her biri güç olacak dedelerimin kanında.
Acıtacaklar canını dalgalanacaksın
Acıtacaklar canını çıldıracaksın
Acıtacaklar taşacaksın ağlayacaksın!

Sancımız geliyor mu kulaklarına
Duyuluyor mu bağırışlarımız oradan bilmem
Karşılardan isterdik ya işitilsin neyse...
Elbet bir dağ kavgasında bulacağız yerini
Bir sokak duvarına yazacağız büyük harflerle
Bir gazeteye manşet olacaksın şaşırma!
Arkana dönme bakma
Vurulursun düşersin
İstemiyoruz ölesin;
Diyoruz ki düşse şu başın önüne
Diyoruz ki asaletin bozulsa Karadeniz
Diyoruz ki rezil etsek seni şu ahaline.
Kayıkların utanç duysa renginden
Gemilerin nefret etse kirinden
Vapurların terk etse diyoruz seni.
Arkana dönme bakma
Vurulursun düşersin.
Bir halk diriliyor ardında
Bir ülke ayaklanıyor
Göreceksin şaşırma!

Tir tir titriyorsun bak karşımızda
Oysa bizim dedemiz sana başı dik gelmişti
Pşıne çalıyordu o gelirken sana
Şeşen oynanıyordu dağlarımızın eteklerinde
Yeşile sarı çalınıyordu çocuklarımızın elinde
Bayrağımız dalgalanıyordu sadece!
Sen her dalganda yeşile kara çalıyorsun
Adın gibi kara bir geçmişe eşlik ediyorsun
Eşlik ediyorsun doğamayan güneşine
Batan gemilerine.
Şeşen oynanıyor bak hala güvertede!
“Bir kadın haykırıyor içimde
Bir kadın haykırıyor enginlerime
Bir çocuk doğuyor esirliğimde
Koca bir millet yürüyor üzerime”
Geliyoruz Karadeniz!
Atlılar geliyor şaşırma
Özü bir sözü bir milyonlar geliyor
Geçmişin yaktığı canlarla geliyor
Yetim yüreklerle
Sürgünle geliyor
Sussun dünya
Ayağa kalksın
Alkışlasın!

Çerkessin sen eğilme dik dur!
Çerkessen sen, geleceksen bizimle
Oturma kalk
Oturma ayağa kalkma vaktidir şimdi!
Bir alkış istiyoruz sizden halkım
Size sesleniyoruz
Bir alkış istiyoruz.
Karadeniz bizi dinliyor
Soruyor KAÇ KİŞİYİZ, korkuyor.
Gösterin şimdi ona;
Sussun dünya
Ayağa kalkın
Alkışlayın!
Çerkessin sen, eğilme, dik dur!

Yorum yapmak için giriş yapın...