Kalbimi Asla

Beni vatanımdan sürgün edersin
Vatanı kalbimden sürgün mü, asla
Sürgün sen dünyada acı kedersin
Al canımı tenden, kalbimi asla

Bir zaman güzeldi, Kafkasya şendi
Milleti Avar, Lak,Lezgi,... Çeçendi
Medeniyiz diyen, yamyamdı kendi
Kandı konuştuğu, susmadı asla

Ah! Tohum yerine kurşun ekildi
Başaklar yerine kelle biçildi
Bu zulme de reva Kafkas seçildi
Ağladı analar, gülmedi asla

Dünya sessiz döndü, sanki hissizdi
Beşikte bebeler hep annesizdi
Gözler hep yaşlıydı, el çaresizdi
Baba toprak oldu, topraksız asla

Hicrette büyüyen, şair Muradî
Haykırdı dünyaya, şuur aradı
Yokmuş vah! Evelden şiar var idi
Sussa nankör diller, şiirim asla...

Murat DAĞLIBEG Sivas, 25.05.2009

Yorum yapmak için giriş yapın...