Ne Rusu kalmış ne Osmanlısı
Ne Gürcü çizmesi ne de Kazak
Bir avuç can, bir avuç toprak
Bir tarafta hırçın Karadeniz
Diğer tarafta karlı Kafkas
Vurun ha ! Vurun! Vurun ha! Vurun !

Silemediniz , silemezsiniz
Ne kadarda acizmişsiniz
Nihayetinde işte!
Bir avuç can , bir avuç toprak
Durmadan yorulmadan ezdiniz
Sürdünüz geçtiniz....

Ama görüyorsunuz işte
Karlı Kafkasın eteğinde
Karadenizin yorulmadan salladığı,
O eşşiz cennet beşikte
Hepinize inat , dünyaya inat
Alnı nuru pak , geleceği için
Abhazya denen o bir avuç toprakta
Bir avuç çelik can , hala dimdik ayakta...

Göremediniz , bilemediniz
Bre ey işgalci gafiller
Yaradanın su verdiği o çeliğe
Cennetin bile kıskandığı o beşiğe
Doğanların kan soyundan
Gelen bir avuç candan başkası
Sahip olamaz , başka eller tutamaz...
Bir türlü tutamadığınız o çeliğe
Yaradanın verdiği suyun kaynağı
O bir avuç canın göz pınarlarıdır...

Siz hiç atayurdunuz için ağlamış mıydınız?

İrfan İŞGÖR

Yorum yapmak için giriş yapın...