ĞUZUYRÜU SIPSADGİL APSNI
tanıştığımıza memnun oldum.
ama üzgünüm yüzüne bakamıyorum
bu utancın sebebi ben değilim,bağışlarsan
eğer seni sevmek istiyorum
,kokunu ciğerlerime çekmek istiyorum
.biliyorum kızgınsın bize.ama benim suçum değildi
.üzülüyorum suyunu içemediğime havanı çekemediğime
, topraklarının üzerinde oynayamadığıma,
lütfen bağışla bu yaşıma geldim güçlü kuvvetli bir erkek oldum.
ama seni savunamadım.benimle gurur duyamadın..
senin özgürlüğün için feda etmeye hazırım canımı
.hemde haykıra haykıra özgür abhazya derken vermek için canımı,
mutluluğun sarar kanımı.ölümün bile zevklisi vardı
eğer sorsalardı bana nasıl ölmek istersen diye,
özgürlük yolunda farketmez derdim..
sanmaki sakın, uzaktayım seni düşünmüyorum
.biliyorum yanındaki çocukların kızıyorlar bize
.kardeşlerimizle yabancılaştık iyice,
oysaki.bundan sadece yüzkırk yıl önce,
onlar annemiz,onlar babamız,onlar kız,erkek kardeşlerimizdi,ya şimdi?
.şimdi sadece kardeşiz.benim ağabeylerim vardı;
bahadır,efkan,hanefi,ve onlarla giden bir avuç yurtsever.
hemde seni hiç görmemişler tıpkı benim gibi.
ben korkmuyorum onlar varken işte benim gerçek abilerim.
işte senden getirdikleri ni gururla savunacak ve
ben abazayım demeye hakkı olanlar.
onlar senin yanında şimdi biliyorum.
örtmüşsün onları toprağınla korumak için bütün kötülüklerden.
ama gerek yok buna yurdum ,onları geri çıkart toprağım
.her gün onlar gibi yüzlercesini doğursun kadınların.
ver onların ruhunu yurdum,
bu gün,sohumda,pitsundada,oçamçırada,tukorçalda,yeni doğan çocuklara.
..biliyormusun yurdum,bazen akşamları .uykuya dalınca
buradan uçmaya başlıyorum ,senin semalarına ,
ve görüyorum bahadırları ateşin başına toplanmışlar,
bahadır mutlulukla ve hüzünle yakıyor sigarasını,
içine huzurla çekebiliyor havanı gözünde bir damla yaşla
.konuşuyorlar kendi aralarında geldiğimi fark edince yüzüme gülüyorlar
.birbirimize bakıp mutlu oluyorduk
beni öyle bir kucakladılar'ki yurdum sevinçle.
ama hep gözlerindeki bir damla yaşı fark edip sorduğumda.
.sizin için diyorlar. gitme vaktim geldiğimde elime bir köz tutuşturup
bu ateşi söndürme dediler bana..işte ben her gece o ateşle yanıyorum.
..yurdum,artık affet bizi.artık senden ayrıldığımız gibi değiliz.
bizi görsen şimdi tanıyamazsın köylerimizde oturan bir avuç yaşlıdan başkasını
anlayamazsın .artık yurdum gençlerinle dilini konuşup anlaşamazsın.affet bizi yurdum affet....................................................

Yorum yapmak için giriş yapın...