Patlayan bir bombayla, savrulmuştu
küçük axra'nın kolları ve bacakları
annesini görmüştü,hemen gözleri
nana!! nana! diye bağırdı
korkak ve titrek sesiyle
gözlerinden yaş gelmiyordu.
annesinden yardım bekledi,
yanında olmasının sevinciyle.
annesi donup kalmış dünyası başına yıkılmıştı
çocuğunun kolsuz ve bacaksız olduğunu görünce
en ağır şekilde cezalandırılmıştı sanki
tanrı tarafından.düşünceleri durmuş
öylece bakakalmıştı kendi ciğerleri kanıyor
fakat ayakları onu, küçük axra'nın
yanına bir türlü götürmüyordu.
birden irkildi axra'nın nana!! nanaaaa! sesleriyle
ve kendini toparlıyıp bir anne gücüyle
axra'yı kucağına aldı.fakat öyle hafiftiki
küçük oğlunun vücudu.bunu hissedince içi
daha'da kanamaya başladı.ne büyük bir acıydı
evladının kanları, kendi üzerinde su gibi
şarıldıyarak akıyordu,herşey bitmişti artık.
axra'nın anne ölmek istemiyorum sözleri
artık kadının nefesini tüketmişti.haykırarak
çevreye bağırmaya başladı,sesi atrık tanınmayacak kadar değişmişti.evden fırladı küçük axra'nın yarım vücuduyla.dumanların dağıldığını gördü.fakat ne olduğunu anlamadan küçük axra'yı karşısında
gördü.evet axra dumanların arkasındaydı.çünkü kader ,engelleyememişti snıperin kurşunu'nu
axra've annesi yığıldılar yolun üzerine.şanslıydı kadın axra'nın acısını daha fazla görmemişti.axra ise son nefesini annesinin ölü bedeninde vermişti.

Yorum yapmak için giriş yapın...