1 kez okundu
seni düşünmek
özlemek ne garip şey,
uzaklardan
tek başına ümitsizce...
geriye dönük bir uçurum gibi
yürekte bir yangın alevi yükselircesine
ıssız bir gece karanlığında seni düşünmek.
ve özlemek seni ağlarcasına
sendeki beni düşünmek.
dağları devirircesine güçlü olmak
ve yanısıra bakışlarının hayaliyle
erimek, bir mum gibi ağır ağır
bitip tükenmek sessizce.
başımı yastığa dayadığım her anda
kendi kendime seni anlatmak
olsa gerek yalnızca...
beni terkedişini anımsamak
bir derin nefestede olsa.
12 mayıs gecesinde
bir kibrit alevi gibi tükenmek ansızın
derinden yırtarcasına
ağır bir yara işte
seni anlatırken bile özlemek.
seni hatırımda tutmak
an sütü gibi helal,
ay ışığı gibi ak sevmek
seni özlemek,
ve göz yaşını silmek
süzülürken yanaklarımdan sessizce.
ismini haykırmak içimden
kulakları sağır edercesine.
yokluğuna alışmak değil seni özlemek
sevdana kördüğüm atarcasına
yokluğuna direnmek işte seni özlemek.
sürgün olmak bilmediğin diyarlara
bitercesine, bir bilinmeze
kayıp gitmek ıssızca.
gecelerle boğuşmak,
her sensiz gelen geceye meydan okumak
sabahlara dek kanter içinde kalmak
yokluğunun her beni vuruşuyla...
kendi kendine yenilmek
farkında olmadan
seni düşünürken özlemek
yada bir yok oluşun başlangıcı.
aşkı aşmak,içe doğru erimek
seni sevmek seni özlemek
anlatamıyorum galiba
nedir seni düşünmek?..
