imdat!
kurtaran yok mu?
beni bu sevdadan.
ne varlığı belli, ne yokluğu
ne gündüzüm, ne gecem
ne yakınlığı var bende
ne de uzaklığı
ortasındayım bir cehennemin
kor sevdalar var yüreğimde
gözlerinin içinde kayboluyorum
imdat!..
aşkı sorduğumda gönlüme
çimen gözlerin vardı aklımda
ve herdaim bir pencere
göğsümde açılıp kapanan
bir kuş olup konarmısın kanatlarına?
zamansız gelip müjdelermisin baharı?
benim imdadım o gözlerin
gözlerini getir bana yeşilleriyle
getir gözlerini güneşle beraber
çiğ düşmesin sabahlarında baharın
durdurup zamanı
gözlerinin içi gülerken
öylece getir gözlerini öpeyim
ne günahı var bende ne sevabı
hadi! zaman yok
getir yeşil gözlerini öleyim
imdat!
kurtaran yok mu?
beni bu sevdadan
daldım gidiyorum yine
durdurun beni
imdat!...

Yorum yapmak için giriş yapın...