1 kez okundu
sen yokken
sen yokken sevdalım
ben seni yaşadım
uzaklığı kaldırdım aradan
senle vardım ben her zaman
hiç azaltmadım sana olan sevgimi
bir değil, bin düş kurdum
sana dair kara gözlüm
beklemeye alıştım seni
yıkamadım şu deli ayrılığı
aradan kaldıramadım uzaklığı
sigarayı bıraktım sen yokken
seninle hayatın herbir saniyesine
ihtiyacım olduğunu anladım
sen yokken sevdalım
akarsu iken duruldum
her ne varsa kötü alışkanlığım
hepsini birer birer bıraktım
ben sana aşıktım,
ben sana deli
yokluğunda tattım kor cehennemi
böyle suskunmuydum varlığında
böyle yalnızmıydım birbaşıma
durgun böyle perişanmıydım
ağlarmıydım sanıyorsun zamansız
sen beni tanıyorsun sevdalım
hergünüm zehir zemberek
söyle nekadar dayanır
sensiz kaç gece bu yürek
feryadımı duyarmısın bağırsam
tutarmısın ellerimi uzatsam
tutsada dizlerim bir ayağa kalksam
mecalim yok, kara gözlerin yok
sen yoksan bende yokum
beklemem mi sanıyorsun?
yenildim mi sanıyorsun?
bilmiyorsun sensiz
kaç geceyi çektim sabahlara
güneşle beraber sabırla
sen yokken sevdalım
tertemiz bir dünya kurdum
sana ve ikimize
güler yüzle baktım bütün insanlara
karanlığı gün eyledim
çalıştım, uğraştım
herşeylere alıştım
yokluğun vurdu beni
gidişine ısınamadım tadım yok
sen yokken sevdalım
uzaklığı kaldırdım aradan
senle vardım ben herzaman
hiç azaltmadım sana olan sevgimi
bir değil bin düş kurdum
sana dair kara gözlüm
beklemeye alıştım seni
beklemeye alıştım.
