Sözlerim erozyonunda turp sıkılmış dimağın,
İnadına tünele tutulan el fenerlerinin,
Evrensel temanın silahlaştırılıp sunuluşunun,
Kaliteyim diyenlerin önüne konuşunun erozyonunda söz.


Gün baharlarına doğmuyor artık,
Siber kusur tutulalı gençliğin önünde,
Balçık derelerinden hijyen hastaları geçerken,
Tabu deniyor baharına ateşli fitil desteğinde.


Sen, ben, o tarifindeyiz,
Organize hücumlar içinde,
Lokmalara bölünmüş; kimi yutulmuş, kimi sindirilmiş,
Kimimiz kuzu, kurda sunulmuş,
Kim;
Kim vurmuş kanatlarını,
Parça, parça etmiş ayaklarını,
Gelen geçen sıkmış yanaklarını,
Harf, harf basılmış; soyut varlık yaşamdan ayrılmış.


Çerkezlik belki soyut, belki de somut yüzünde insanın,
Bir onunla, birde onsuz yaşanır.
Söz onsuzken hükümsüz,
Bahar onunla güneşli,
Biz onunla diri onunla güçlüyüz,
Başıboş firari düşlerdir içimize dalan,
Asıl o gerisi yalan,
Selam içinde en küçük harfi bulan herkese selam . . .

Yorum yapmak için giriş yapın...