Ey necip milletimin son Kürşat'ları
Geniş bozkırlar senin güneşe sür atları
Toprak kadar güçlüsün semalar kadar özgür
Esaret tanımazsın ecdadın yaşamış hür
Gazan mübarek olsun bu mührü vur çağlara
Vakit şahâdet vakti çıkmak vakti dağlara

Kartalların yuvası hey Kafkasya Kafkasya!
Bu Türkün Şahlanışı dinlesin duysun Asya

Kürşat'ımın narası Kafkaslara düştü bak
Zafer muştularıyla sökecek bir gün şafak
Kafkas yamaçlarına yıldızlar dökülüyor
Asrın dişlilerinin dişleri sökülüyor
Türkistan'ın yüreği şimdi sende atıyor
Sanki sema delinmiş şimşekler boşaltıyor
Gazilerin göğsünde yok oluyor her şimşek
Son damla kan bitmeden bu kıyam bitmeyecek
Füzeler döver göğü sesler örer boşluğu
Taşlar birer cengaver dağlar Çeçen başbuğu
Neden yamaçlar puslu bu ne dert bu ne keder
Bayrak düşsün mü yere sonra Şeyh Şamil ne der
Vadilerinde çınlar bir çeçenin nidası
Beriden bir şehadet göğe yükseltir yası
Bir bebeğin elleri sarılırken silaha
Bir annenin feryadı ulaşmakta Allah'a
Kimisi kolsuz gazi kimisi Başsız şehit
Bir vuslatı yaşıyor şimdi seninle tevhit
Bulutlar kurşun yüklü Sular bile başka renk
Bedir'den bir sahnedir Kafkas dağlarında cenk

Yorum yapmak için giriş yapın...