1 kez okundu
Sen Ey Sevgili!...
(değerli arkadaşım oset Erdem'e ithaf) 15.12.2005
Baharımın koynuna düşen cemreydi varlığın.
Nisan'ın en bereketli yağmuru,
Mayıs'ın açan gül'ü,
Dualarınım rahmetiydi ismin..
Kumral hayallerim vardı sana,
İçinde gökkuşakları sakladığım.
Hiç yitirmediğim bir umuttu kahverengi gözlerin.
Nur dağının ardında olsan,
Avucundaydı yürek atışlarım.
Sen ey sevgili!...
Yasaklı meyvam.
Mehtapta coşan yanım.
Ceplerime doldurduğum bayram şekerim.
Sol yanıma düşen ince sızım.
Sen ey sevgili!...
Kara kilitlerimin beyaz anahtarı.
Bil ki;sen yoksan dört duvar dünya.
Bil ki;sen yoksan bende yokum.
Üşüyorum geceleri,
Sabahlarım senin güneşine mahkum,
Kaç seher oldu beklerim doğacağın günü,
Kaç ıslak mendil yaktım hasret ateşinle.
Sen ey sevgili!...
Sevda kelemin surları yıkılmakta,
Sensiz çöllere düşmekte gönül.
Gel mutluluk sancağım.
Gel serabına razıyım.
Gel ey sevgili!...
Gel ki;sensiz kalan viraneyi gör.
Gel ki;bülbül sedaları bastırsın baykuş sesini.
Gel,ömrüm törpüleniyor sensiz,
Gel,gülüşüm buruk,sessiz...
Gel ey sevgili!...
Gel yasaklı meyvam.
Ben razıyım cennetten kovulmaya,
Çünkü sen;benim cennetim..
Çünkü sen;ekmeğim,suyum,aşımsın.
Gel eysevgili!...
Ömürler tazelensin,
Yeniden hayat bulsun.
Gel durduralım zamanı.
Aynı kadehten içelim aşk iksirini.
Gel ey sevgili!...
Aynı dalın çiçeği,
Aynı balın peteği olalım.
Gel aynı yürekte buluşalım,zaman gitmeden elden...
