1 kez okundu
çöplük
çöpe attım artık sevgiyi anımsatacak herşeyi
şiirlerimi çöpe ettım
son şiirim diye
kocaman bir kağıda kocaman harflerle
aşk yazdım sonra
buruşturup attım onu çöpe
çöpe attım kalbimi onun içinde sen vardın ama olsun attım işte
çöpe atım hayatımdaki bütün kirli şeyleri
aşkı, dostluğu, güveni, samimiyeti
çöpe attım
temizlendim kendimden
temizlendim senden
çünki ben seni çöpe attım
sonra
çöpü de aldım attım başka bir çöpe
bugün bu şehri ben kirlettim çöplerimle
bugün bu şehirde yaşanmaz oldu
en sonunda ben attım kendimi kirpiklerinden
nereye mi?
tabi ki çöpe tabi ki attım kendimide çöpe
çünki ben o çöpe attıklarımsız yaşayamazdım
attım kendimi de çöpe
orad kokuşmuş aşkımı dostluğumu buldum
hepsi küflenmişti
bir daha kullanılmazdı
bende dahi
çürümüş!
