bir güzel gülümsese,
erir içimde yağım,
başımda kavak yeli;
yere basmaz ayağım...

elimde demet demet
karanfille beklerken,
çökse de bir nedamet
bilirim, vakit erken...

“ya sev ya terk et” demem...
gönül bu neme lâzım? ..
asla diyet ödemem;
izin vermez alazım! ..

donmak mı, varsın olsun,
al karanfil çözülür...
dön, kalıver, son olsun;
aşk eren dil çözülür...

haydi artık naz etme,
lal olmasın şu dilin,
sakın itiraz etme,
hakkı var karanfilin! ..

............31.01.2006 / Güdül / Ankara
.................Ahmet Turan Altunsu

Yorum yapmak için giriş yapın...