1 kez okundu
Zehir Zemberek Bir Veda Mektubu
(.............. kindârî' den..............)
sen, göz beyazımdaki sarılık,
yüreğimdeki sıkıntı...
sıradan bir varlık, hatta yaratık...
sen, silmek üzere yapmış olduğum bir alıntı...
sen, nefret girdabımda boğduğum iğrenç ruh,
göz yaşlarımdaki yemyeşil zehir,
sözcüklerime sinmiş gürûh,
sen, kin ve ihanetten ibaret; irin akan bir nehir...
sen, avuçlarımdaki kir, tenimden attığım ter,
etimden ayırdığım hasta tırnak...
ister yas tut, çal, oyna ister:
sen aptal, sen zavallı, sen kıymet bilmez bunak! ..
sen rüyalarında yaşa... gerçek senin neyine?
ne bende dur, ne elde...
üfle dur yalan yere elindeki neyine:
uzanmış yatıyor gerçek, yerdeki karanfilde...
sen, bırakma bana... söndür aşkın ocağını...
farz oldu ebediyen öldürmek seni...
görmez misin günlerdir ördüğüm öç ağını? ..
korkmuyorum
......bak, çizdim
............işte cürüm ekseni! ..
.....................
......................................
..............................................
işte ben, vurdum mu böyle vururum,
yüreğinden girip, ciğerini sökerim de...
adamı kor ateşlerde kavururum! ..
............21.01.2006 / Güdül / Ankara
.................Ahmet Turan Altunsu
