gece ne yağmur ne de soğuk dokunmuyor bana
hiç bir şey senin yokluğunu unutturamıyor
günler geçer be kanka
elbet karışırız feleğin çemberine bizde
buluşur kanlarımız belki eskisi gibi
bi patikanın yokuş aşağı bi yerinde
ve çıkar bi çınar imrenir herkes
nice kanlar dökülür belki altında
reddetmes toprak akan kanı
özünde vardır asil mavi hayatın sıvısı
güneşin saydam ışımalığının coşkusunu
toplasak da dünyaya çalsak
senle bana kalan hayattan ders almaktır.
kimsenin anlatmadığı anlatılamayan
bir serüvenin son basmağında
geri dönmenin saçmalığı.
ileri ye yönük bi hamle nin pişmaniyeti
bir canım var feda etsem kıymetini bilemessin
bir ruhum var sensiz bir hiç ömründe göremessin
topraktan ötesi yok be kanka
tümden gelip tüme varmak değil ki çaba.
küçük bir dal için yanmaktan ötesi yok
yanıp sonunda kül olmak değil ki kader
ama unutmaki bi can varsa verilecek
vatan için, senin için ..
bu bendeki candan ötesi yok..

Yorum yapmak için giriş yapın...