1 kez okundu
İnsan
Düşünen bir varlıktı insan.
Düşünüyorsam varım diyenler oldu.
Düşünmekti bir özelliği insanın,
Ayırıyordu diğer yaratıklardan
İnsan'ı.
Ama neden düşünmüyoruz biz,
Dünü, bu günü ve yarını.
Günümüzü, geçmişimizi ve
Geleceğimizi.! Neden.!
Düşün.!! bir tohumu,
Karanlık toprağa girmeden
Yeşermiyor, Yeşeremiyor.
Toprağa girmeyince tohum olduğu
Belli bile olmuyor. Değil mi.?
Düşün bir tohum olduğunu,
Toprağın bağrında yatan bir tohum ol.
Bir tarihin, kültürün bir medeniyetin
Bir numunesisin sen.
Sen kendini kuru ot sanma yeter ki.
Düşün ne badirelerden geçtiğini.
Neler atlattığı,
Yırtık.!! kabuğunu.
Kurtul karanlıklardan.
Arala toprağını, Aç gözlerini.
Sen bir filiz ol, ulaş güneşin ışığına.
Yeşer, büyü, beslen imanınla.
Pes etmedin kaç yüz yıldır.
Şimdi mi pes ediyorsun.
Biraz utan.
Cesaret sendin, Medeniyet sen.
Ne hukuklar gerekti,
Ne anayasalar babayasalar.
Bir Habze yetti sana değil mi.
Ne mahkeme istedin ne de avukat,
Biter di her şey dur deyince bir thamade.
Bir bakışın emir olurdu.
Emrin yerine derhal gelirdi,
Ne polis isterdin ne jandarma.
besniyecale
