Beni de götür benim olmadan ölürsen
Yeryüzünde var olmamış bir çiçeğin
Yeni açan goncasından biz çıkalım
Sarmaş dolaş aşk kokalım

Beni de götür benim olmadan ölürsen
Karışalım sabah esen rüzgara
Birbirini tokatlayan incir ağacı yaprakları arasından
Sevgili nefesi sıcaklığında ve tadında
Dalalım perdesini savurarak, hasret kokan her odaya
Ve okşayalım yaşlı yüzüne dökülmüş perçemini
Hasreti yaşayan her bir sevgilinin
Sevgili eli yumuşaklığın da ve tadında

Beni de götür benim olmadan ölürsen
Hasreti kucaklayarak uyuyan her gece
Her bir sevgilinin dalalım rüyalarına geceden
Sevgili kılığında ve sıcaklığında

Beni de götür benim olmadan ölürsen
Yağmur olup yağalım, karışalım sularına çeşmelerin
Ve dolduralım tüm tasları, tuttuğu sevgilinin ellerinin
Hasrete giden sevgilinin ardından dökülen

Beni de götür benim olmadan ölürsen
Toprak olalım ayakları altında ezilen
İncir ağacı gölgesinde buluşmuş her bir sevgilinin
Ve şarkımızı fısıldayalım onlara
Birbirini tokatlayan incir ağacı yaprakları arasından
“Beni de götür benim olmadan ölürsen”

Yorum yapmak için giriş yapın...