Hep bu korkuyla yaşadım
“Ayrılık”
Ya ölüm ayıracakdı
Ya da sen kendini benden
Şimdi gitmek üzeresin
Neyin varsa bende toplamış
Menekşe bakışlarını
O şelale gülüşünü
Ateş parçası ellerini
Neyin varsa almış yanına
Şimdi gitmek üzeresin
Ağustosta açan bir gülün
Taç yapraklarını döker gibisin
Beni sen getirdin dünyaya
Mavi menekşe gözlerinden doğdum
Ateş parçası ellerinde büyüttün
Şimdi gitmek üzeresin
Dört yaşında bir bebeği öldürür gibisin...

Yorum yapmak için giriş yapın...