1 kez okundu
ayrılınca yağmura ve insanlara bakmak
dün gece ben ağladım ayrılığımıza
bugün ise tüm şehir...
insanlar yağmurdan kaçarken
yüzlerinden sevdiklerine doğru koştuklarını okuyorum
onlarda anlamış diyorum dün gece ayrıldığımızı
onlarda üzülmüş sanki korkmuş biraz da
ve kaybetmemek için kendi sevdiklerini
ona koşuyorlar diyorum sevdiklerine...
gidecekler sevgilileriyle kucaklaşacaklar
diyorum birazdan gülecekler
ayrılık benim sırtımı pışpışlarken
yağmur ve insanlar
inan hiç görmemiştim onları böyle
neden böyle teleşlılar ki
neden böyle hiddetliler
altı üstü benim yarım kopmuş
yağmur sularının birikintileri arasnda sürükleniyor
ve insanlar bu kadar düşünürlerken benim ayrılığımı
parçamın üzerine basa basa koşuşuyorlar
velhasıl
ne bu insanları anlamak mümkün
ne bu yağmuru
ne de bu beni buz edip gidişini anlamak mümkün
