gözlerimiz unutmuyor ağlamayı
özledik uzak kalan sılayı
yollar bitmez dağlar geçit vermez
kavuşmuyor sürgün gönüller

mekanlar değişti yürekler değil
kanlı sevdamız yine sefil
atalarım vatan için gittiler birer birer
bu yüzden gülmeyi bilmez sürgün gönüller

gurbet olur cennet bahçeleri
görmüyor mu bunu yoksa din kardeşleri
uyansın dünya uyansın insanlık
yanmasın artık türkülerle sürgün gönüller

Yorum yapmak için giriş yapın...