1 kez okundu
ÖZGÜRLÜĞE ÖZLEM
katıla katıla gülmeyi
ne olursa olsun ümit etmeyi
o dertsiz günleri çok özledim anne
şimdi aklım eriyor ne fayda
mutluluklarım kaçıyor hepsi firarda
gönlüm ağlıyor uzak yıllarda
düşüp düşüp kalkmayı özledim anne
her yürekte ayrı bir masal
ne olur sen bari gitme yanımda kal
geceler zindan uzadıkça uzar
uykularımı özledim anne
ben bıktım karanlık sabahlardan
söyle söyle nasıl yaşarım güneş doğmadan
yaralarım kanıyor acıyor tuz basmışçasına
sen de yoksun artık!bul beni yaralarımı sarsana
yorulmadan koşmak istiyorum bahar kırlarında
kaybolan yıllar kıyar bana paslı anılar hep aklımda
ve birgün göreceksin beni de alacak o zalim toprak
her geçen gün, umut ağacımdan düşen bir yaprak
korkuyorum buralardan gitmek var hayallerimde
kadere isyan değil bıktım bu boş hayattan
bu benim davam dönmem yolumdan
öleceğim rabbimin adı dökülecek dudaklarımdan
ne olur şimdi bırak gideyim o diyarlara
kaybolan mutluluklarımı umutlarımı bulmaya
önemli değil kanım sıçrasın kanlı duvarlara
sonra sen de türküler söyle mezarıma
