Efkanın naaşı vasiyetine rağmen Türkiyeye getirilince, silah arkadaşları cenazesinde 1000lerce insanın duygularına hitaben toplu bir vasiyetname yazar ve efkanın bedeninde Türkiyeye gönderir:

Sevgili Efkan..Can kardeşimiz, Aziz Şehidimiz

Sen, "Birgün Kafdağı tersine dönecek işte o gün tüm Kafkas Kartalları yuvalarına geri dönecek" derdin...ve yine sen "dünyada vatansız olan çingenelerdir ben çingenemiyim" diyerek insanlar ve toplumlar için vatanın ne demek olduğunu heryerde dile getirirdin...
İşgalci gürcü yönetimi Abhazyaya saldırınca, en önce bunun karşına çıkanlardan biride yine sen oldun..."Kardeşlerimiz orada katledilirken biz ne diye duruyoruz" diye isyan edişin hala kulaklarımızda...
Durmadında! korkmadan biran önce vatan savunmasına koştun...Heryerde ilk sen olduğun gibi burada da ilk sen oldun efkan...
Hepimizden önce Kelime-i Şahadeti sen getirdin, hepimizden önce sen şehit düştün kutsal Abhaz topraklarında...Bugün herzaman olduğu gibi ruhunun isyanını yine duyuyoruz..."Neden gönderdiniz beni?Neden vasiyetimi yerine getirmediniz? değişini bir vicdan azabı olarak ölünceye dek taşıyacağız...Bizi affet sevgili şehitimiz.Vasiyetini yerine getiremiyoruz, yeminimize sadık kalamıyoruz Efkan...
Düşmana yenik düşmeyen bizler şimdi yenik durumdayız...Senin kuş tüyü gibi hafif naaşını kilometrelerce taşıyan bizler sana karşı görevimizi yerine getiremiyoruz....
Ancak inanıyoruzki senin ruhun her zaman bizlerle birlikte olacak...Bizler sadece senin bedeninden ayrılıyoruz...
Sen ilk ve sonsun bizim için...
Senin şehadetin bize çok şey öğretti...
Artık daha kararlıyız...Değil bedenimizi tırnağımızı bile kimseye vermeyeceğiz...
Bizden önce cennettesin...Artık oradada ev sahibimiz sensin Efkan...
Kormuyoruz ve asla geri dönmeyeceğiz...
Abhazya Bağımsız olana dek son sözümüz hep "La ilahe ilallah" ve "Allahu Ekber" olacaktır...

Ruhun şad olsun.... Silah Arkadaşların....

Ve bize özgü bu
Genç ölmek bize özgü
Bize özgü, bir yer yatağında çenesi bağlı bir ihtiyar olmamak
ölümüyle dostlarını rahatlatmamak..
Bize özgü yalnızca kemiklerin gömülmemesi toprağa, yalnızca etin çürümesi...
Ve bize özgü, hiç bir zaman silinmemek anılardan...

Tsıba Efkan'ın kaleminden...

Etiketler:
tsıba efkanı anıyoruz