Ardımdan el sallama
Hıçkırıklarına meze olmasın gözyaşların
Sitem kar sözcüklere mühürlensin dudakların
Sus konuşma
Konuşup beni de ağlatma
Gülen gözlerin kalsın bana yadigâr
Ciğerlerime çektiğim nefesin
Tenimde bıraktığın kokun kalsın bana
Ardımdan el sallama
Ayrılık hüznü çökmesin umutlarıma
Ne olur bakma bana öyle
Bana annemi hatırlatıyorsun
Ana kucağından baba ocağından kopuşumu
Ne olur bakma bana öyle
Yıldırımlar düşüyor mahya ışıklarıma
Vuslatın temelleri çatırdıyor
Yıkıldı yıkılacak
Ne olur bakma bana öyle
Saçlarıma aklar düşüyor
Geçtiğim yollarda güller soluyor
Gülün sevdasına aşiyan
Bülbüller lanetliyor beni
Karıncalar sarılıyor ayaklarıma
Kum tanelerin den duvarlar örüyorlar yollarıma
Duvarlarını yıktıkça
Onlarda konuşuyor ardımdan
Ne olur bir tek sen konuşma
Bir tek kelimene okyanusları dökerim
Gözlerimden ayaklarına
Ne olur
Ne olur ardımdan el sallama
Fırtınalar estiriyorsun yüreğimde
Gidiyorum
Gidiyorum işte
İlk defa nevi şahsına münhasır
Gidiyorum
Bu defa ardımda bir ömür bırakıyorum
Bu kez kendim için gidiyorum
Soğuğunu bırakıyorum zemherinin
Fakat san değil
Çünkü senide yüreğimde götürüyorum...

Yorum yapmak için giriş yapın...