Öz-ü vatandan terk-i diyar ettik
Hicran dağlar bağrımızı geç fark ettik

Divane aşılmaz denen dağlar aşıldı işte
Çıkarken hüzünlüydük, ağladık inişte

Ayrılığın vakti değildi lakin la vuslatız
Hesapta yokken sürüldük ansız

Hicret-i sünnet bize de gark oldu
Açmamış goncalar baharında soldu

Şükür etse miydik, bilemedik Rabbim
Lakin isyanımız aşikâr ama boş çevirme affım

Kalmadı kararım, takatim tükendi
Vuslat dağlar der Turgut'un ta kendi

Sivas 01.10.03 Murat DAĞLIBEG

Yorum yapmak için giriş yapın...