gecenin bir yarısı
pşınenin hüzünlü sesini duyuyorum
yo yo sesi değil hıçkırıkları galiba
bende ağlamak istiyorum ardından
kaybolan kültürüme
geldiğim ülkeye
yok olan tarihime
haykırmak istiyorum,
yozlaşmış kültürüme haykırmak
benliğimin özlemini çekiyorum
anımsar gibi oluyorum
görmediğim Kafkasya'yı
kuban'ın kenarında yürüyorum sanki
soçi'nin ortasında hissediyorum kendimi
evet evet sadece hissediyorum
tek derdim bunu gerçekleştiremiyorum...

Yorum yapmak için giriş yapın...