Sonsuz bir şiir gibiydi
Bakışların
Gözlerimden yakalıyor
Sarıyordu tüm vücudumu
Sarı sarmaşık saçların
Hiç bırakmamacasına
Ve her tebessümün
Kendinden başka her yeri
Karanlığa boğan garip bir ışıktı
Elinde tutuğun kartlar gibiydi kalbin
Nelerin olduğunu bilememekti
Ve cevabın atacağın kartlar gibiydi
Ne atacağını bilememekti
Ben hep bu korkuyla
Seninle oyun masasına hiç oturamadım...
