BugÜn de akşam oldu,
Ve ben yine sensizlik de yok olmaktayım
Doldu gözlerim yaş ile
Dolduramadığım, tek şeyimdi kalbim AŞK ile.
Ne zaman, ne zaman akşam olsa tek dÜşÜncemdi,
Boş bir kalp, kilitli bir kapısı, pas tutmuş menteşeleriÂ...
Sanki yÜrÜrken, dÜşÜnÜrken, uyurkenÂ...
Gıcırdaması taa ki çok uzaklardaydı,
Sesi, nefesi, kokusu.
Bak yine koptum,
Yine ayrıldım, bu mekandan, hayattan.
Daldım, uzaklaştım yine.
Köreldim, öldÜmÂ...
Bedenim burada, ruhum uçtu yine,
Sensizliğin DerinliğindeÂ...

Yorum yapmak için giriş yapın...