ABREK ÖLMEDİ


Üstümü örtün. İki yüzlü yalancılar görmesin
Sırtımdan hançerlendim tarih boyu.
Yüreğim ellerimde yaşıyorum na.
Uyuyor desinler, yaralı kartal gibi..
Kanımı Çerkeskama sür
Ne bu kızıllık derlerse,
Kırmızıya boyanmış Çerkeska de.
Kaşenime gösterme yüzümü,
Hiç Abrek başı eğik olur mu?
Al yastığımı da başımın altından.
Mahçup yüzüm görünmesin.
Yıkama yüzümü Na, yıkama sakın
Gök gürüldüyor, şimşekler çakıyor
Şimdi yağmur yağacak biliyorum
Rahmetli babam söylemişti,
Elbruz dağlarında rüzgar alan bulutlar farklı olur.
Dargoya çıkarın beni; Avlunun tam ortasına yatırın..
Göreyim yağmur ve Kuzey rüzgarları coşkusunu
Ölüyorum Allahım ölüyorum.
Her zaman mucizelerin vardır medet...
Yokmu bir dost, sırtımı sıvazlayacak,
Kahpe hançeri çıkaracak,
Ölüme razıyım, yüreğim ellerimde
Bıyığı terlememiş bir Abrek gelsin
Alsın yüreğimi yaşatsın.
Tabut istemiyorum Na.
Gömüldüğüm yer bilinmesin...
Maykoptan iki dost gelsin,
Biri bembeyaz çerkeska giydirsin
Kızıla boyanmış Çerkeskamı alsın öbürü
Kara kalpağı başında olsun, kıvrımlı kaması belinde
Sırtınada bir mavzer alsın
Nağmerdlere delikli demirle vurulurmuş bilemedik,
Başı dik, gururlu, kartal bakışlar savursun
İki yüzlü riyakarlar desinler ki; Abrek ölmedi
Abrek yaşıyor.
Sende söyle Na, Abrek yaşıyor.
Abrek yaşıyor, Abrek yaşıyor...

Emrullah Akbulat

Yorum yapmak için giriş yapın...